Hoe het hellend dak van je BEN-woning bedekken?

Een hellend dak heeft tal van voordelen:

Voor elke architectuurstijl bestaat er een geschikte vorm, gaande van het gekende zadeldak, over het mansardedak tot een eigentijds gebogen of lessenaarsdak.
Een woning met een hellend dak is compacter: er is minder grondoppervlakte nodig en toch krijg je méér nuttige vloeroppervlakte. Dat heeft meteen een gunstige invloed op het energieverbruik. Bovendien is een hellend dak relatief gemakkelijk luchtdicht te maken, wat ook een lager energieverbruik ten goede komt. Bij een hellend dak kan je tot 95% recupereren van het hemelwater dat erop valt. Bij platte daken die met grind zijn bedekt, is dat maar 60%. Met een hellend dak kan je dus ruim de helft méér regenwater gebruiken voor bijvoorbeeld wc-spoeling, de wasmachine, je tuin…
Een hellend dak maakt deel uit van onze Belgische bouwtraditie. Je zal sneller een geschikte vakman vinden voor de uitvoering ervan en je hoeft niet extra te betalen voor gespecialiseerde kennis.
Over een hellend dak zijn er zelden of nooit discussies met de stedenbouwkundige dienst van je stad of gemeente. Je krijgt dus vlotter een vergunning en de werken kunnen sneller van start gaan.
Onderhoud en eventuele herstellingswerken zijn minimaal.

Wat is vereist?

In een BEN-woning mag de U-waarde van een hellend dak maximaal 0,24 W/m²K zijn.

Hoe aan de eisen voldoen?

Voor een U-waarde van maximaal 0,24 W/m²K moet minimum 16 cm glaswol met een lambdawaarde van 0,032 W/mK of 0,035 W/mK worden gebruikt, ofwel minstens 10 cm polyurethaan met een lambdawaarde van 0,024 W/mK. Heel belangrijk is dat de isolatie correct wordt geplaatst en luchtdicht wordt afgewerkt.

Je hellend dak isoleren kan op verschillende manieren, naargelang de isolatie aan de binnenkant of aan de buitenzijde van de dakstructuur geplaatst wordt.

1. Isolatie aan de binnenkant van de dakstructuur

Bij een spantendak wordt de ruimte tussen de spanten volledig met isolatiemateriaal gevuld, tot tegen het onderdak. Afhankelijk van het type spanten kan je 195 tot 225 mm dik isoleren.

Gordingendaken worden geïsoleerd tussen de kepers, meestal in twee lagen aangezien kepers meestal maar 6 tot 9 cm breed zijn en dat niet volstaat om voldoende dikte te halen. Er komt dan een eerste isolatielaag tussen de kepers en een tweede op een nieuwe keper- of balkconstructie evenwijdig met de gordingen.

Isolatie aan de binnenkant van de dakstructuur moet altijd van een lucht- of dampscherm voorzien zijn. Op sommige isolatiematerialen is er vooraf al een luchtscherm aangebracht. Bij isolatiemateriaal zonder lucht- of dampscherm moet je een afzonderlijk luchtscherm tegen de onderzijde van de houten draagstructuur aanbrengen.

Een hellend dak langs de binnenzijde luchtdicht isoleren, kan je eventueel zelf doen. Dat kan bijvoorbeeld met pir- of PU-isolatieplaten met aan de buitenzijde een gipskartonplaat. Zo ben je meteen klaar om te schilderen of te behangen. Een andere oplossing voor doe-het-zelvers zijn stangen met minerale isolatie. Een eenvoudig systeem dat je makkelijk zelf kan plaatsen en dat bovendien ook zorgt voor akoestische isolatie. Zo heb je geen last meer van verkeerslawaai, overvliegende vliegtuigen of bij regenweer.

2. Isolatie aan de buitenkant van de dakstructuur

Bij een sarkingsysteem komt de isolatie aan de bovenzijde van de draagstructuur, bovenop de kepers of spanten. De voordelen: je verliest geen plaats binnenshuis, de winddichtheid van je dak verhoogt, je krijgt een hoog isolerend vermogen in een doorlopend isolatieschild met een beperkte isolatiedikte.

Een sarkingsysteem kan je wel niet zelf plaatsen. Je moet er een vakman voor inschakelen.

Een sarkingdak wordt bekleed met waterdichte, dampdichte onderdakfolie. Er bestaan ook isolatieplaten waar de onderdakfolie al op voorhand is verkleefd voor een snellere plaatsing.